گفتگو با بهروز شجاعان، رتبه ۲۹۷ منطقه یک

بهروز شجاعان

 

طبق قرار هفته گذشته، برای بهره‌مندی شما عزیزان از تجربیات رتبه‌های برتر کنکور، به گفتگو با بهروز شجاعان پرداخته ایم. او معلم و استاد خوب و یادگیری در کلاس درس را در روند موفقیت بسیار موثر می‌داند. این مصاحبه را در ادامه مشاهده کنید:

 

ابتدا خودتون رو معرفی کنید.

بهروز شجاعان هستم، بیست ساله. رتبه ۲۹۷ منطقه یک و ۴۶۳ کشور در رشته ریاضی کنکور سراسری سال ۱۳۹۴. در دبیرستان شهید هاشمی نژاد یک مشهد تحصیل کردم و اکنون دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه تهران می‌باشم.

 

منبع اصلی شما برای یادگیری و مطالعه دروس چی بود؟

اغلب یادگیری ام به خصوص در دروس اختصاصی سر کلاس بود. جزوه استاد، کتاب وزارتی و کتاب های کمک آموزشی، همه ‌منبع مطالعاتی بودند و برحسب نیاز از هر کدوم استفاده می‌کردم. البته انتظار میره هر دانش آموز به شناختی از سطح علمی خود و میزان مفید بودن جزوه معلم یا کتاب کمک درسی برسه و بدونه برای هر مبحث و موضوع درسی چه میزان به هر کدوم احتیاج داره. برای مثال، مطالعه کتب وزارتی شیمی کاملا برای من لازم بود ولی کتاب وزارتی حسابان، دیفرانسیل یا جزوه هندسه ۲ و تحلیل معلم رو اصلا استفاده نکردم.

 

آیا برای همه دروس روش مطالعه و تست‌زنی یکسانی داشتید یا خیر؟ اگر داشتید لطفا روشتون رو توضیح بدید.

اولین نکته ای که لازمه بگم اینه که معلم و استاد خوب و یادگیری سرکلاس مدرسه رو بسیار موثر می‌دونم و شاید یکی از شانس‌های من بهره بردن از اساتید خوب در مدرسه بود. نحوه مطالعه هر درس متفاوت بود.

برای دروسی مثل فیزیک پایه و ریاضیات که پایه قوی‌تری نسبت به بقیه دروس داشتم، بیشتر به تست‌زنی می‌پرداختم و مطالعه و یادگیری رو هنگام تست زدن انجام می‌دادم. برای دیفرانسیل و فیزیک پیش هم یادگیری در کلاس مدرسه برای من خیلی موثر بود و برای آموختن بیشتر تست می‌زدم و در خانه مطالب همان روز رو مطالعه می‌کردم. چون کلاس درس مدرسه کاملا برنامه‌ریزی شده برای کنکور پیش می‌رفت،

مطالعه فیزیک و ریاضی رو مطابق تدریس معلم کاملا مبحثی پیش می‌بردم و مطالب یک مبحث از هر سه سال رو به طور کامل در یک زمان و پیوسته مطالعه می‌کردم.

درس شیمی پایه به همراه نیم از شیمی پیش رو تابستون سال چهارم یک دور کامل مطالعه کردم و تست زنی اون رو هم انجام دادم و بیشتر در طول سال برای ادامه شیمی پیش و افزایش مهارت‌های حل سریع تست‌ها وقت گذاشتم و مرور مطالب حفظی رو انجام می‌دادم. مطالعه شیمی به صورت فصل به فصل و خط به خط کتاب وزارتی از سال دوم تا پیش بود به همراه کتاب‌های تست برای هر سه سال. همچنین به طور کاملا جدی جزوه استاد و تست‌ها و آزمون‌های سر کلاس رو دنبال می‌کردم.

برای زبان گرامر و لغت رو از دو کتاب کمک آموزشی متفاوت مطالعه می‌کردم و برای تست زدن‌ از خودم آزمون می‌گرفتم، هر دو هفته دو آزمون ۲۵ تستی.

برای درس عربی درکنار مطالعه قواعد و معنی لغات، تکنیک‌های تست‌زنی رو کار می‌کردم و اون رو به دو بخش قواعد و آزمون‌های کلی تقسیم کرده بودم و تست می‌زدم.

درس دینی رو کمتر از همه‌ کار کردم. هرجلسه سرکلاس، متن درس رو کامل مطالعه می‌کردم و صرفا بعد از عید و اولین آزمون که متوجه ضعف درس دینی شدم کتاب کمک آموزشی رو مطالعه کردم و متوجه اهمیت مطالعه‌های سر کلاس شدم.

برای ادبیات، قرابت معنایی و زبان فارسی رو از اول مهر مطالعه می‌کردم و برای تست زدن هر دو هفته یک آزمون ۳۰ تستی ازخودم می‌گرفتم. تاریخ ادبیات و املا رو هم بعد از اولین آزمون که متوجه ضعف شدم شروع به خلاصه‌نویسی کردم و اگرچه فرصت اندکی برای مطالعه آن داشتم ولی تاثیر نوشتن بسیار زیاد بود به طوری که در کنکور همه ی سوالات املا و لغت و تاریخ ادبیات رو درست پاسخ دادم، اگرچه سال ۹۴ دروس عمومی اندکی آسان‌تر از دیگر سال‌ها بود. به طور کلی “نوشتن” رو به عنوان یک شیوه یادگیری پیشنهاد می‌کنم.

 

تست‌هایی که زمان یادگیری انجام می‌دادید رو مجددا چه زمانی مرور می‌کردید؟

صرفا در مورد تست هایی که در تصحیح یا حل سوال نکته ای رو متوجه نشده بودم یا برایم ابهام داشت، بدون توجه به اینکه درست زدم یا غلط، بیشتر فکر می‌کردم تا حتما متوجه بشم؛ ولی مجددا تست ها رو تکرار یا مرور نمی‌کردم.

 

برای مطالعتون برنامه کتبی مشخصی داشتید؟

برنامه کلی در ذهنم بود و همیشه جزو یکی از مطالبی بود که در وقت آزادم یا هنگام کارهای جانبی مثل فیلم دیدن، به آن فکر می‌کردم. برنامه کتبی هم داشتم که هر دو هفته با همکاری مادرم می‌نوشتم که اغلب اجرا نمی شد، اما قطعا بودنش از نبودنش مفیدتر بود.

 

نظرتون راجع به زمان تصحیح  برگه و اعلام نتایج توسط دبیران و موسسات و تاثیر اون در روند موفقیت چیه؟ لازم می‌دیدید چه تغییری در زمان اعلام نتیجه ایجاد بشه؟

خب من خیلی کم‌ با این مشکل مواجه شدم بخاطر اینکه بیشتر آزمون‌هایی که گرفته می‌شد، بلافاصله سر کلاس تصحیح و رفع اشکال می‌شد و به نظرم این روش خیلی بهتره و فاصله افتادن بین پاسخ آزمون و رفع اشکال، باعث کاهش بازدهی اون آزمون می‌شه. از طرفی اینکه نتیجه آزمون بلافاصله دست دانش آموز برسه باعث افزایش رغبت و انگیزه فرد می‌شه.

 

گفتگو و تنظیم: زهرا مظلوم

زهرا مظلوم

خراسان رضوی, مشهد
دانشجوی مهندسی نرم افزار

آخرین نوشته های زهرا مظلوم (نمایش همه )

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code